Mijn naam is Willem Carstens. Ik vind het boeiend de kleine dingen uit te vergroten, realistisch met een vleugje meer! Creativiteit kwam als talent naar boven bij een algemeen consumptieve basisopleiding, waarna ik mij specialiseerde tot patissier, via opleidingen in Amsterdam en Wageningen. Marsepein, chocolade bewerkingen, suiker gieten, bruidstaarten en andere bouwsels
| Verf koop ik. Ik ben geen kok die zijn eigen hert fokt, paling kweekt of forel gaat vangen. Als kok zou ik willen koken, als schilder wil ik nu schilderen… |
van gebak, droegen bij aan de ontwikkeling en uitingen van mijn creativiteit.
Tekenen deed ik voor het maken van ontwerpen. Maar ook ging ik tekenen in dierentuinen om de anatomie te leren kennen.
Na mijn opleiding heb ik een voorliefde voor tekenen en schilderen gehouden. Toen er in 1994 een periode intensief geschilderd was op therapeutische basis en ook de eerste beelden van mergel gezien konden worden waren de reacties van familie en vrienden een stimulans om over een serieuzere invulling na te gaan denken. Mede om de toch al nauwelijks te begrijpen inspiratiebron niet verder van buitenaf te beïnvloeden besloot ik, volledig autodidact mijn grenzen te verkennen.
Inmiddels ruim 25 jaar verder is er een vorm van een “handschrift” ontstaan en zijn de belangrijkste materiaalkeuzes gemaakt. Zo blijkt beeldhouwen voor mij het prettigst in zachte natuursteen en wordt er dus hoofdzakelijk gewerkt in serpentijn voor buitenbeelden en in mergel en albast voor binnen. Bij schilderen gaat de voorkeur uit naar het gevecht met water, daar komen dus acryl- en vooral aquarel verven bij kijken.
ZIJN DE KADERS NET GESTELD BREEKT ER WEER EEN GEDACHTE DOOR