Bij de vraag naar goedkopere grafstenen kwam het machinaal graveerwerk en het straalwerk in opkomst. Een ontwerp werd nauwelijks meer dan een druk op de computerknop. Wat we de afgelopen jaren op de begraafplaatsen hebben gezien is een overvloed aan glad gepolijst Chinees/Indiaas graniet met steeds dezelfde computerlettertypes die door middel van zandstralen even in de steen zijn geëtst en daarna ingespoten worden met zwart, wit of goudkleurige verf.
Op dit moment komt er weer meer waardering voor vakmanschap, veel mensen zien dat aandacht en toewijding bij het maken van een grafmonument belangrijk zijn. Het is het laatste dat we doen wanneer iemand is gestorven: de steen op het graf. In de steen kappen we de naam van onze dierbare. Wie het graf bezoekt, wordt getroffen door die naam. Op dat moment is de steen niet alleen de bezegeling van de dood, maar ook de gedenkplaats van het leven.
De in de steen gekapte naam roept immers onmiddellijk het gezicht, de gestalte en het hele leven op van degene die er ligt begraven. Willem zijn vakmanschap kenmerkt zich door een samengaan van ontwerp en uitvoering. Het extra cachet dat het handwerk geeft, bevestigt die sfeer en rust van absolute kwaliteit, onvoorwaardelijk gesteund door het spel van licht en schaduwen. Dat maakt dat de letters op zich en de gedenksteen als geheel altijd anders ervaren kunnen worden qua sfeer en nooit zullen vervelen!
Je kijkt naar een steen met een naam erop en je weet waarvoor je bent gekomen!