De mensen die de afgelopen jaren met Alzheimer bij ons kwamen, kwamen gelukkig in een heel vroeg stadium van de ziekte. Het fijne daarvan is dat we de mensen nog meemaken zoals ze zijn bij het vertrekpunt.
Dat maakte het voor ons mogelijk om deze mensen te volgen tot in het verzorgingshuis. We kijken er op terug als een reis. Wat begon met beeldhouwen en schilderen, met het delen van samenwerken, veranderde langzaam in een andere manier van samen zijn. De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Maar liefst 70% van alle mensen met dementie heeft alzheimer. Iemand met alzheimer krijgt problemen met het geheugen. Naarmate de ziekte erger wordt, krijgt iemand steeds meer moeite met dagelijkse vaardigheden.
Wat er ook gebeurt, wij blijven respectvol kijken naar wat er wel kan en niet naar de beperkingen, ook niet als die toenemen. Kijken wat er kan en dat samen doen in welke kunstvorm dan ook, levert de mensen in de praktijk heel veel op. Hierbij moet u denken aan: geborgenheid, veiligheid, het samen delen van emoties, geduldig kijken naar wat iemand je duidelijk maakt, handelen uit empathie.
Altijd zoeken naar de comfortabele weg. We hebben deze ervaringen op mogen doen en die zijn ons zeer dierbaar geworden. Wij vinden het dan ook prachtig werk!
Pieter kwam vijf jaar bij ons, Pieter zei altijd:
“Willem als het makkelijk was deed iedereen het”!
NAAR HETZELFDE KIJKEN MAAR TOCH IETS ANDERS ZIEN!