Wat vind ik zo leuk aan lesgeven?
Lesgeven vind ik een groot woord.
Ik noem het zelf liever begeleiding.
Nieuwsgierig ga ik op zoek naar de talenten
van iemand en probeer daar de werkwijze
bij aan te passen. Concreet betekent
dit, dat mensen aan hun eigen creatie
werken en daar waar ze vastlopen
zullen we samen zoeken naar kwaliteitsvolle oplossingen.
Over het algemeen krijgen we reacties op
wat ik zelf gemaakt heb. Dat is dan al gerealiseerd werk.
Bij het begeleiden van mensen is dat contact onvergelijkbaar anders.
Bij het creëren vertel je iets over jezelf. Je geeft jezelf bloot.
Hoe veiliger het contact, des te makkelijker dat proces zich openbaart.
Ik zeg wel eens dat vakmanschap zichzelf bewijst in het verschil tussen het
idee en de realisatie ervan! Ik ben dus alleen maar nodig om te helpen
op die plek waar de ander even vastloopt. Dan hoopt men niet op hoog-
dravende oplossingen, nee, dan ligt de oplossing vaak heel dichtbij.
Lukt het om die opening te vinden dan kan diegene weer verder, dan loopt
bij de cursist zijn eigen proces weer door, dan kan de verf weer vloeien.
Dat levert een geweldig gevoel op en dat is wat ik zo mooi vind aan “lesgeven”.
Schilderen met water is heel spannend, daardoor is schilderen met water ook zo ontspannend!